Γράφει ο Κωνσταντίνος Τσίγαλος
(Γενικός Γραμματέας Ένωσης Τεχνικών Ομίλου ΔΕΗ – ΚΗΕ & Μέλος ΔΣ ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ)
Ο ενεργειακός χάρτης έχει μετουσιώσει το κοινωνικό αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας, σε χρηματιστηριακό είδος και μάλιστα ιδιαίτερου κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με υπερκέρδη πρωτόγνωρα ακόμα και στον εντός νόμιμου πλαισίου διεθνών συναλλαγών.
Εκθέσεις ιδεών για την πράσινη ανάπτυξη, μοντέλα οικονομικά, υποσχέσεις για φθηνό ρεύμα, καταδίκη του εθνικού καυσίμου – του βρόμικου λιγνίτη, χρηματιστήριο ενεργείας, target model, γεωπολιτικά παιχνίδια, ενεργειακή ομηρεία και ακρίβεια. Μεγάλη ακρίβεια.
Αυτές, είναι μερικές από τις αλλαγές που μας παρουσιάζουν καθημερινά για να μας πείσουν πως γίνονται για το περιβάλλον, προς όφελος του καταναλωτή, για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας και οικονομικής ανθεκτικότητας.
Προτρέχοντας χωρών με απίστευτης μεγέθους βαριά βιομηχανία , η Χώρα μας πρωτοπόρος αποφασίζει να τερματίσει πρόωρα και τις τελευταίες παραγωγικές μονάδες, καθιστώντας την πατρίδα μας έρμαιο ξένων συμφερόντων, δημιουργώντας ερημοποίηση σε περιοχές και στρατιές ανέργων.
Είναι πάγια τακτική να προσπαθούν να πείσουν πως οι πολιτικές της ΕΕ και στη χώρα μας, στον τομέα της ενέργειας στοχεύουν στη διασφάλιση ασφαλούς, βιώσιμης, ανταγωνιστικής και οικονομικά προσιτής ενέργειας για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις της.
Πουθενά όμως δεν αναφέρουν ότι για τον επενδυτή, ο οποίος αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να επενδύσει σε μια επιχείρηση, ο απώτερος στόχος είναι ο πλούτος, ή αλλιώς το κέρδος και πολλές φορές και το υπερκέρδος.
Πουθενά δεν αναφέρουν κάτι που έχει αποδειχθεί, ότι τα οικονομικά funds βλέπουν τον εκάστοτε εργαζόμενο σαν μια μονάδα για την παραγωγή του οικονομικού τους αποτελέσματος.
Πουθενά δεν αναφέρουν ότι αυτές τις αποφάσεις των δις ευρώ, καλούνται να τις προπληρώσουν οι καταναλωτές και όχι οι επενδυτές.
Προφανώς και υποστηρίζουμε κάθε θετική ενέργεια προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά ταυτόχρονα καταγγέλλουμε και κάθε στρεβλή απόφαση που δεν ωφελεί καταναλωτές και εργαζομένους, που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, που αναφέρει μισά ή στρεβλά γεγονότα.
Μέσα σε αυτό το σχεδιασμό, πρωταρχικό ρόλο καλούνται να διαδραματίσουν και να σηκώσουν το βάρος τα δίκτυα κυρίως Υψηλής και Μέσης Τάσης, η σπονδυλική στήλη με τα χιλιάδες χιλιόμετρα μεταφοράς και διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας, καθώς επίσης και τα χιλιόμετρα που αφορούν τη χαμηλή τάση, με την εγκατάσταση των έξυπνων δικτύων.
Οι διαχειριστές των δικτύων, καλούνται σε βελτιώσεις για την καλύτερη διαχείριση της ηλεκτρικής ενέργειας, τη μείωση των απωλειών, ώστε να διασφαλίζεται η αξιόπιστη, αποδοτική και ασφαλής λειτουργία τους, καθώς και η μακροπρόθεσμη ικανότητά να ανταποκρίνεται σε εύλογες ανάγκες ηλεκτρικής ενέργειας, λαμβάνοντας τη δέουσα μέριμνα για το περιβάλλον και την ενεργειακή αποδοτικότητα, καθώς και για τη διασφάλιση, κατά τον πλέον οικονομικό, διαφανή, άμεσο και αμερόληπτο τρόπο, της πρόσβασης των Χρηστών καταναλωτών και παραγωγών.
Οι δυο Διαχειριστές δικτύων είναι πλέον και με διαφορετική μετοχική σύνθεση και ανεξάρτητοι μεταξύ τους.
Ο ΑΔΜΗΕ ανήκει κατά 51% στο Ελληνικό δημόσιο και ο ΔΕΔΔΗΕ κατά 51% στον Όμιλο ΔΕΗ, που με την σειρά του ανήκει το 34%στο Ελληνικό δημόσιο.
Η τακτική της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού πριν το διαχωρισμό ήταν να εκτελεί κατά κύριο λόγο τις βασικές εργασίες στα δίκτυα με δικό της προσωπικό, διατηρώντας την τεχνογνωσία και την απαιτούμενη εξειδίκευση στα υψηλότερα επίπεδα που δύναται να έχει ένας οργανισμός.
Σύμφωνα με αναλυτές της λογιστικής και οικονομικής επιστήμης διεθνώς, η αναγνώριση του ανθρώπινου κεφαλαίου, σαν περιουσιακό στοιχείο, δίνει ιδιαίτερη αξία και γι’ αυτό τον λόγο εκπαιδεύουν τους εργαζομένους και γενικότερα επενδύουν πάνω σε αυτούς.
Αυτό είναι και κοινό και κύριο θέμα ανάπτυξης, οι εργαζόμενοι κυρίως στα δίκτυα που όσο και να εκσυγχρονιστούν η παρουσία κυρίως του τεχνικού προσωπικού, είναι επιβεβλημένη.
Ξεκινάμε την παράθεση γεγονότων για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας. Τα μνημόνια επέβαλλαν για κάθε πέντε αποχωρίσεις μια πρόσληψη τακτικού προσωπικού, κάτι παράλογο για καθαρά τεχνικούς οργανισμούς που έχουν υποχρέωση να παρέχουν το αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας αδιάλειπτα στους καταναλωτές σε κάθε γωνιά της χωράς μας.
Περάσαμε στην λήξη του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και στην ψήφιση του Ν 4643/2019 για την Απελευθέρωση αγοράς ενέργειας και εκσυγχρονισμό της ΔΕΗ όπου αλλάξαν και οι διαδικασίες για προσλήψεις πάσης φύσεως προσωπικού της ΔΕΗ Α.Ε. με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Επήλθε και η μετοχοποίηση της ΔΕΗ – ΔΕΔΔΗΕ.
Στεκόμαστε στο κεφάλαιο προσλήψεις ως προς την κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών.
Ο κάθε διαχειριστής κατά την περίοδο των μνημονίων αλλά και μετέπειτα διαχειρίστηκε διαφορετικά το θέμα «Αριθμητική και ποιοτική επάρκεια προσωπικού».
Στον ΑΔΜΗΕ κυριάρχησαν τα λεγόμενα μπλοκάκια παροχής υπηρεσιών. Στο ΔΕΔΔΗΕ οι εργολαβίες μέσο αναδόχων με φειδώ, εντατικοποίηση της εργασίας και συσσώρευση αναπαύσεων. Και στις δυο περιπτώσεις η μείωση του τακτικού προσωπικού είναι δεδομένη.
Ο ΑΔΜΗΕ παρότι οι ανάγκες του επιβάλλουν τακτικό προσωπικό για πάγιες και διαρκείς ανάγκες δεν προχωράει σε προσλήψεις με αποτέλεσμα οι εξωτερικοί εργαζόμενοι σήμερα να υπερέχουν αριθμητικά. Στον ΔΕΔΔΗΕ οι προσλήψεις που γίνονται δεν επαρκούν να καλύψουν τις διαρκώς αυξημένες απαιτήσεις των δικτύων του και της αποχωρίσεις λόγω συνταξιοδοτήσεων. Ο ΔΕΔΔΗΕ επέκτεινε τις προσλήψεις μέσω αναδόχων ανεξέλεγκτα ξεπερνώντας κατά πολύ τις υπηρεσιακές ανάγκες, δίχως να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών.
Το πρώτο ερώτημα που απορρέει, είναι γιατί προτάσσονται οι κοστοβόρες εργολαβίες;
Στο σκέλος που αφορά το τεχνικό προσωπικό, είναι αρκετά πιο δύσκολο στην υλοποίηση του, στην αποτελεσματικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Στην ποιότητα της εργασίας, στην απόκτηση εμπειρίας ανάλογα με το αντικείμενο, στην ασφάλεια γενικότερα της εργασίας. Στην επαρκή αριθμητικά και εμπειρικά στελέχωση συνεργείων.
Πρωτίστως όμως πρέπει να υπάρχει προσωπικό και εδώ έχει αρχίσει να αναφαίνεται η δυσκολία εύρεσης, ειδικά στην κατηγορία των τεχνιτών. Οι λόγοι είναι αρκετοί και σε κάθε Περιοχή διαφορετικοί.
Η αναζήτηση φθηνού και χωρίς απαιτήσεις εργατικού δυναμικού, σε σκληρές συνθήκες εργασίας, δεν αποτελεί κίνητρο προσέγγισης προσωπικού ακόμη και με τα ποσοστά ανεργίας των ημερών μας.
Δεν είναι βέβαιο ότι το καμπανάκι που χτυπάει αρκετά χρόνια ακούγεται στα αυτιά των υπευθύνων.
Βλέποντας τις δυσκολίες χωρίς υπεύθυνη στάση, ποιο άραγε αποτέλεσμα περιμένει κάνεις;
Η νέα τάση, ο εργαζόμενος να είναι πολυεργαλείο, να κάνει τα πάντα, να τα κάνει και σωστά, σε χρόνο που επιβάλουν τα οικονομικά στοιχεία και οι δείκτες όπως τους επιθυμούν οι άσχετοι με τα αντικείμενα τεχνοκράτες, αγγίζει τα όρια του εγκλήματος, όταν οι ανούσιες πιέσεις φέρνουν ψυχολογική βία και σωματική καταπόνηση.
Ακολουθία αυτών, είναι τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα. Τεχνίτες που κάνουν τους χειριστές μηχανημάτων, τους οδηγούς διανύοντας δεκάδες, εκατοντάδες χιλιόμετρα καθημερινά, να χρονομετρούνται σε πόσο χρόνο θα ανέβουν το στύλο για εργασία, στερείται κάθε λογικής ερμηνείας. Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ανάκληση αδειών, που τείνει να γίνει καθεστώς, την υπερεργασία σε καθημερινή βάση και σε ορισμένες Περιοχές σε 24ωρη, τότε τα λόγια είναι περιττά. Το γεγονός ότι καλούνται να απαντήσουν σε ποια κατάσταση βρίσκονται στοιχεία του δικτύου, χωρίς να τα βλέπουν, ξεπερνά ακόμα και τις μαντικές ικανότητες.
Θυμίζουμε πως οι επιχειρήσεις που είναι δίπλα στον εργαζόμενο και τον βλέπουν σαν συνεργάτη, σαν άνθρωπο, σαν τον άνθρωπο που θα εκπαιδεύσει τους επόμενους, που τους προσφέρει, τους στέκεται στις δύσκολες στιγμές, έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικής διαδικασίας σε ποιότητα και ποσότητα.
Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά, κυριαρχούν οι συνεργάτες, οι εργολάβοι, με κόστος ασύγκριτα μεγαλύτερο από το τακτικό προσωπικό.
Πάλι έρχονται τα τεράστια αυθόρμητα ερωτήματα, γιατί συμβαίνουν αυτά;
Στρατηγοί…και σύμβουλοι με τις σύγχρονες μελέτες.
Που τελικά οδηγούνται οι εργαζόμενοι και οι εργασιακές σχέσεις;
Η συρρίκνωση και η εξάρτηση ενός μονοπωλιακού χαρακτήρα οργανισμού που εποπτεύεται από ανεξάρτητη αρχή δεν απασχολεί κανένα;
Η οικονομική επιβάρυνση που καταλήγει στους καταναλωτές ελέγχεται;
Τα αχρείαστα φαραωνικά και κοστοβόρα οργανογράμματα, με το αχρείαστο στελεχιακό δυναμικό να μην καλύπτει πάντα τις ανάγκες, η δυσλειτουργία που δημιουργείται, τι άραγε προσφέρουν;
Σχεδιασμοί και εφαρμογές τους που έχουν αποτύχει παταγωδώς, έχουν εγκαταλειφθεί χωρίς κανένας να απολογηθεί για αυτούς, έχοντας μάλιστα λάβει και απολαβές επιτυχημένων στόχων.
Είναι ολοφάνερη η κατάρρευση των δομών προς όφελος των επενδυτών. Είναι ξεκάθαρο πως οι τοποθετήσεις γίνονται με άλλα κριτήρια και όχι προς κάλυψη των υπηρεσιακών αναγκών. Το πιο εξοργιστικό στοιχείο είναι ο παραγκωνισμός της γνώσης και της αλήθειας, που υποβιβάζεται και σε ορισμένες περιπτώσεις διώκεται κιόλας.
Η αγανάκτηση που εκφράζει η κοινωνία τα τελευταία χρόνια για τον διαρκή υποβιβασμό της σε ποιότητα ζωής, ακρίβεια, δικαιοσύνη, αδιαφάνεια και την γενικότερη έλλειψη σεβασμού, την εκφράζει και ο εργαζόμενος ως μέλος της κοινωνίας και όταν διαμαρτύρεται και συμπαρίσταται για το κοινό καλό το ίδιο και περισσότερο, διαμαρτύρεται και αγανακτεί από τις συνθήκες που βιώνει. Είναι μια βασική αιτία που υπάρχουν τόσες αποχωρίσεις νέων, παρότι το συνδικάτο επιδιώκει την καλυτέρευση των εργασιακών και οικονομικών δεδομένων. Δυστυχώς όμως, είναι μονόπλευρες οι προθέσεις.
Όλοι έχουν αντιληφθεί ότι οι πολιτικοί και οι πολιτικές που ακολουθούνται, είναι σε βάρος των εργαζομένων, χωρίς όρια. Θυμίζουμε ότι οι εργαζόμενοι βάζουν όρια!!!
Κυβερνώντες και διοικούντες, στελέχη στα κέντρα αποφάσεων, αναθεωρήστε και αλλάξτε ρότα γιατί τα Τέμπη ανέδειξαν με το χειρότερο τρόπο την στρεβλή αντίληψη των ιδιωτικοποιήσεων με τον πιο οδυνηρό τρόπο.
Κάντε Προσλήψεις ΧΘΕΣ.
Εφαρμόστε εργασιακές πρακτικές για αξιοπρεπή εργασία.
Βελτιώστε τις εργασιακές σχέσεις.
Επαναφέρεται το θεσμό της κοινωνικοποίησης, με σεβασμό στη φωνή των εργαζομένων.
Τηρήστε την εργασιακή ειρήνη.
Σεβαστείτε την υγεία και ασφάλεια στην πράξη και όχι στους τύπους.
Δια βίου κατάρτιση και εκπαίδευση, επαρκή σε χρόνο και ποιότητα.
Ίδια και ισότιμα δικαιώματα και ευκαιρίες, χωρίς εξαιρέσεις.
Τα θεσμικά όργανα, πρέπει να θωρακίζουν το σεβασμό και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων, παρέχοντας υποστήριξη σε θύματα βίας και παρενόχλησης, να αποδίδουν δικαιοσύνη και να μην επιτρέπουν την αρχειοθέτηση, την παραγραφή, την ατιμωρησία ενόχων. Οι τυχών ευθύνες, όσο ψηλά και αν βρίσκονται, πρέπει να αποδίδονται. Η πιθανή συγκάλυψη και η ιεραρχική αναβάθμιση πως δύναται να ερμηνευθεί;
Αναζητήστε τις πραγματικές ανάγκες και προτεραιότητες για την ασφαλή λειτουργία των δικτύων.
Επαναφέρετε τις εποπτείες και ελέγχους που ασθμαίνουν, με τις πολύτιμες πληροφορίες που αποφέρουν και αξιοποιήστε τες.
Παρατέθηκαν ορισμένα βασικά γεγονότα που αναζητούν λύση, χωρίς να χαθούμε σε δαιδαλώδη σχεδιασμούς και μελέτες σκοπιμότητας.
Απαιτούνται δίκαιες πρακτικές εργασίας, πρακτικές ασφάλειας που να υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων με σεβασμό στο άνθρωπο, καταπολεμώντας τη διαφθορά, όπως και θέματα σχετικά με τη δωροδοκία αν και εφόσον υπάρχουν.
Επικροτούμε τις θετικές πράξεις, γιατί αυτές βλέπουμε και αποτιμούμε. Οι προθέσεις όσο καλές και αν είναι, είναι προθέσεις, δεν δίνουν λύσεις.
Πιστεύουμε ότι η ορθή διοίκηση του ανθρώπινου δυναμικού οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα και ακμαίο ηθικό, που με τη σειρά του οδηγεί σε καλύτερη ποιότητα εργασίας, με αποτέλεσμα πιο ικανοποιημένους καταναλωτές, ανεβάζοντας το κύρος των εταιριών.
Έχουμε ηθική ευθύνη έναντι των καταναλωτών, αλλά κυρίως έχοντας θεσμική ευθύνη έναντι των χιλιάδων νέων εργαζομένων, που επιθυμούν και επιδιώκουν καλύτερες εργασιακές συνθήκες, τον αμοιβαίο σεβασμό και την αξιοπρέπειά τους, για ένα ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο.
Μην παραβλέπει κάνεις και μην επαναπαύεται, με το θυμό της εξοργισμένης κοινωνίας των εργαζομένων, που αντανακλά την αγανάκτηση μέσα από τα δεκάδες συνθήματα που ακούγονται καθημερινά, εκφράζοντα κραυγή αγωνίας για το αύριο.
Με εκτίμηση και σεβασμό
Κωνσταντίνος Τσίγαλος
Γεν. Γραμματέας Ένωσης Τεχνικών Ομίλου ΔΕΗ – ΚΗΕ
Μέλος Δ.Σ. ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ
