Αγαπητέ Πρόεδρε,
Αγαπητέ Γραμματέα,
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Ως εκπρόσωπος της ΕΤΕ/ΔΕΗ θα ξεκινήσω τα όσα έχω να πω, σημειώνοντας την
ΥΨΙΣΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΕΗ
των επενδυσεων και της δομησ της αγορασ
με αμεσο αντικτυπο στην πορεια της χωρασ μασ!
Η ΔΕΗ ως εθνικός ρυθμιστής πρέπει να αποτελέσει τον σημαντικότερο παράγοντα στην πολυπόθητη ανάπτυξη που η Χώρα μας αναζητεί, για να ξεφύγει από το τέλμα στο οποίο την έχουν οδηγήσει ντόπιοι και ξένοι τοκογλύφοι.
Εύχομαι αυτή η Ημερίδα να γίνει αφετηρία για ένα νέο ξεκίνημα!
Το λέω αυτό γιατί, οι περισσότεροι εδώ μέσα, συμπεριφερόμαστε σα να μην έχει συμβεί τίποτα…
Σα να μην έχουμε ηττηθεί κατά κράτος…
Σα να μην μας τα έχουν πάρει όλα…
Σα να μην μας έκλεψαν – μισθούς – συντάξεις – όνειρα – αξιοπρέπεια… Εκτός από όλα αυτά, έχουμε και τα κρίσιμα και μείζονα ζητήματα, που άπτονται του ενεργειακού τομέα και ειδικότερα, αυτά της ανταγωνιστικότητας.
Όλα αυτά πρέπει να αναδειχθούν και να παρουσιαστούν στη διάσταση που τους αρμόζει.
Πώς όμως θα αναδείξουμε όλα αυτά τα προβλήματα και πως θα βρεθούν λύσεις, όταν ακολουθείται λαθεμένη στρατηγική;
Πρέπει να καταλάβουμε τι έφταιξε και φτάσαμε ως εδώ…
Ως εκπρόσωπος της ΕΤΕ/ΔΕΗ θα ήθελα να σας τονίσω ότι η αναποτελεσματικότητα των αγώνων μας και η μη μαζική συμμετοχή του κόσμου της εργασίας στις κινητοποιήσεις μας,
εδράζεται στο ότι έχουμε αποστασιοποιηθεί και εγκαταλείψει το “σπίτι μας” τη ΓΕΝΟΠ.
Η ΓΕΝΟΠ ήταν και είναι η ομπρέλα, το πάπλωμα που μας προστατεύει, μας ενισχύει και μας ενώνει.
Όλοι εμείς, όλα τα σωματεία, κάτω και μέσα από τη ΓΕΝΟΠ, λειτουργούμε με μεγαλύτερη σιγουριά και αποτελεσματικότητα!
Κάποιοι μπορεί να πουν ότι έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στα πρόσωπα που συγκροτούν τη ΓΕΝΟΠ…
Κάποιοι άλλοι ότι έχουν στερέψει οι ιδέες…
Εγώ έχω να πω το εξής:
Άνθρωποι και ιδέες είναι αλληλοεξαρτώμενοι.
Οι άνθρωποι κουβαλάνε τις ιδέες κι αυτές γιγαντώνονται μέσω αυτών…
Μπορούμε να μετακινήσουμε βουνά!
Μπορούμε να κάνουμε θαύματα!
Αυτό προϋποθέτει ενότητα και ομοψυχία!
Ας ανασκουμπωθούμε και ας σύρουμε μακριά από το “σπίτι μας” τις διχόνοιες και τις μικροψυχίες.
Κάποιοι θα πουν ότι αγωνιζόμαστε για τα άφταστα.
Ακριβώς, γι αυτά αγωνιζόμαστε!
Γι αυτό ακριβώς ο άνθρωπος ξεχωρίζει από το ζώο…
Κάποιοι δε θέλουν να κάνουν τα βήματα της ομοψυχίας και της ενοποίησης.
Είμαστε στο παρά πέντε…
Δεν έχουμε παρά μια μονάχα στιγμή στη διάθεσή μας…
Ας κάνουμε τη στιγμή αυτή πραγματικότητα.
Εύχομαι καλές διεργασίες στην ημερίδα.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
